Page 35 - Mazowieccy Twórcy
P. 35

Teatr
                                                 Janusz Gajos

       2016                                   Fotografia: Anita Kot  Aktor teatralny i filmowy. Nominowany za monodram
                                                 Msza za miasto Arras, Teatr Narodowy w Warszawie.



                 Urodził się w 1939 r. w Dąbrowie Górniczej. W 1965 r. ukończył Państwową Wyższą Szkołę Filmową Tele-
                 wizyjną i Teatralną w Łodzi. Wkrótce potem zagrał główną rolę w serialu Czterej pancerni i pies. Był aktorem
                 Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi. W Warszawie pracował teatrach: Komedia, Polskim, Kwadrat, Drama-
                 tycznym, Polskim i Powszechnym. W Kabarecie Olgi Lipińskiej stworzył charakterystyczną rolę woźnego
                                                          Tureckiego.
                 Znany z doskonałych ról filmowych oraz Teatru Telewizji. Od 2003 r. należy do zespołu Teatru Narodowego.
                               Zagrał wiele głównych ról, udowadniając, że jest aktorem wszechstronnym.
                 Otrzymał wiele nagród filmowych i teatralnych. Jest laureatem czterech Orłów za: najlepszą główną rolę
                 męską w filmie Jasminum, rolę drugoplanową w filmach To ja, złodziej, Mniejsze zło oraz za osiągnięcia życia.
                 Doceniany też był wielokrotnie za kreacje teatralne. Na festiwalach Dwa Teatry w Sopocie zdobył Grand Prix
                                        za role w Norymberdze, Bigda idzie, Czwartej siostrze.

                 Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Medalem „Zasłużony
                                                     Kulturze Gloria Artis”.



                                                            –    –
                 Janusz Gajos, bez pomocy żadnego rekwizytu czy dźwięku, mając tylko do dyspozycji krzesło, na którym
                 czasem przysiada, opowiada historię ksenofobicznej infekcji, która zawładnęła dobrym miastem Arras. (…)
                 A mówi rzeczy ważne – o szaleństwie prześladowań, o spirali przemocy, o politycznej manipulacji, o sprawo-
                 waniu władzy za pośrednictwem strachu. (…) Artysta aż do końca trzyma oniemiałych widzów w napięciu
                 i gniewie. Nie wiedzieć kiedy sprawia, że stajemy się jednym ciałem i duszą.
                                                                        (Tomasz Miłkowski, uzasadnienie wniosku)

















         34
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40