Page 34 - Mazowieccy Twórcy
P. 34

Literatura
                                                Uta Przyboś
                                              Fotografia: arch. prywatne  Poetka i malarka.                          2016


                                                Nominowana za zbiór wierszy Prosta, wyd. Forma.



                Urodziła się w 1956 r. Córka malarki Danuty Kuli i poety Juliana Przybosia, który poświęcił jej cykl Wiersze
                dla Uty, opublikowany w 1970 r. w tomie Wiersze i obrazki, zawierający również rysunki Uty. Weszła więc
                            do literatury, zanim jeszcze zaczęła ją uprawiać samodzielnie i w pełni świadomie.
                Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Brukseli i Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warsza-
                wie. Malarstwo prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych w Belgii, USA i Polsce. Jej obrazy
                                          znajdują się w kolekcjach w Polsce i za granicą.
                Jako  poetka  zadebiutowała  w  miesięczniku  „Odra”,  później  publikowała  swoje  utwory  m.in.:  „Akcencie”,
                „Świętokrzyskim Kwartalniku Literackim”, „Toposie”, „Twórczości”, „Więzi”. „Migotania” prezentowały jej
                twórczość w specjalnym plakacie poetyckim. W 2008 r. ukazał się jej pierwszy tom poezji Nad wyraz, w 2010
                wydała zbiór A tu tak, a w 2012 – Stopień. Za zbiór wierszy Prosta nominowana została do Nagrody Literackiej
                             Nike i Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.



                                                           –    –
                Ucie Przyboś w poezji bliżej do awangardy, niż do klasycyzmu. W swoich wierszach nieprzypadkowo i nie
                bez przyczyny nawiązuje do biografii i twórczości swojego ojca – Juliana Przybosia, ale także do dzieł Juliusza
                Słowackiego, Brunona Schulza, Jarosława Iwaszkiewicza, Mirona Białoszewskiego. Jej oryginalny, głęboko
                osobisty i indywidualny styl jest wyrazem nie kompromisu, lecz równowagi między intelektem a wyobraźnią,
                między myślą a emocją, między słowem a obrazem.
                                                                        (Janusz Drzewucki, uzasadnienie wniosku)




















                                                                                                                  33
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39