Page 32 - Mazowieccy Twórcy
P. 32

Muzyka
                                                Paweł Mykietyn
                                              Fotografia: Jacek Poremba  Kompozytor i klarnecista. Nominowany za operę Czarodziejska Góra,   2017


                                                Warszawska Jesień 2016.



                Urodził się w 1971 r. w Oławie. Ukończył studia kompozytorskie w klasie prof. Włodzimierza Kotońskiego
                w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W latach 1997-2001 był kierownikiem muzycz-
                nym Teatru Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza, a w 2008 roku został kierownikiem muzycznym
                Nowego  Teatru  w  Warszawie.  Komponował  dla  różnych  instytucji  (Polskie  Radio,  Teatr  Wielki  –  Opera
                            Narodowa), festiwali (Warszawska Jesień), artystów (Jerzy Artysz, Elżbieta Chojnacka).
                Jako kompozytor muzyki do spektakli teatralnych współpracował z Krzysztofem Warlikowskim, Piotrem Cie-
                ślakiem i Grzegorzem Jarzyną. Jest twórcą muzyki filmowej, m.in. do noweli Ojciec w ramach produkcji Soli-
                darność, Solidarność…, a także do filmów Ono, 33 sceny z życia i W imię… Małgorzaty Szumowskiej, Tatarak
                        i Wałęsa. Człowiek z nadziei Andrzeja Wajdy czy Essential Killing Jerzego Skolimowskiego.


                                                           –    –
                Dźwiękowy świat Mykietyna jest bardzo ponętny: odwołuje się do inteligentnej, nieakademickiej elektro-
                niki (bardziej tej z lat 90. niż najnowszych produkcji), piosenek pop, efektów brzmieniowych współczesnych
                technologii. Ale to tylko pierwsze skojarzenie. Idąc głębiej, usłyszymy echa muzyki dawnej (zdeformowanej
                polifonii), fascynacje mikrotonalnością, drobnymi gestami, z których utkana jest partytura. Na to wszystko
                nakłada się jeszcze jeden aspekt, który kompozytor zastosował już w Koncercie fletowym – relatywizacji czasu,
                jego „spowalniania” i „przyspieszania” (każda kolejna ćwierćnuta nie trwa tyle samo, ale jest np. ciut wolniej-
                sza). Powoduje to efekt rozmycia dźwięku, nakładania i mieszania planów, ale też wrażenie przestojów, nie-
                pewności. Słuchaniu „Czarodziejskiej góry” towarzyszy uczucie zawieszenia między dźwiękami. To chłodna,
                matematyczna partytura ocieplona ludzkimi emocjami.
                                                                            (Jacek Hawryluk, „Gazeta Wyborcza”)


















                                                                                                                  31
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37