Page 30 - Mazowieccy Twórcy

Teatr
Maciej Prus
Fotografia: arch. prywatne Reżyser i aktor teatralny. Nominowany za reżyserię spektaklu 2017

Madame de Sade, Teatr Narodowy w Warszawie.

Urodził się w 1937 r. w Samborze. Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim, aktorstwo
w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie oraz reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej
w Warszawie. Na początku lat 60. występował w Starym Teatrze w Krakowie. Asystował Konradowi Swinar-
skiemu przy realizacji Nie-Boskiej komedii. Związał się z Jerzym Grotowskim i jego Teatrem Laboratorium 13
Rzędów w Opolu. Grał w Teatrze Rozmaitości w Krakowie i Teatrze Narodowym w Warszawie.
Jako reżyser zadebiutował w sztuce Pierwszy Dzień Wolności Leona Kruczkowskiego w Bałtyckim Teatrze
Dramatycznym w Koszalinie – Słupsku. W latach 80. był związany przede wszystkim z warszawskim Teatrem
Dramatycznym i łódzkim Teatrem im. Stefana Jaracza. Realizował również spektakle w warszawskich teatrach
Ateneum i Polskim, Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu, Starym Teatrze w Krakowie, Teatrze Muzycz-
nym w Słupsku, Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, łódzkim Teatrze Nowym, Teatrze im. Juliusza Słowackiego
w Krakowie, Teatrze Polskim we Wrocławiu i Poznaniu.
Maciej Prus ma na swoim koncie także liczne inscenizacje operowe w: Teatrze Wielkim – Operze Narodowej
w Warszawie, Teatrze Muzycznym w Krakowie, Operze Wrocławskiej, Teatrze Wielkim w Łodzi, Warszaw-
skiej Operze Kameralnej i Operze Nova w Bydgoszczy.
Laureat wielu nagród. Najbardziej ceni Nagrodę im. Konrada Swinarskiego – przyznawaną przez redakcję
miesięcznika „Teatr” – za sezon 1978/1979, za reżyserię spektaklu Noc listopadowa w Teatrze Dramatycznym
w Warszawie.

–  –
Maciej Prus – za Mishimą – nawiązuje do źródeł teatru japońskiego, balansując na granicy tajemniczej formy
Teatru nō. Wszystkie aktorki (Kluźniak, Wiśniewska, Suszyńska, Justa, Ścibakówna, Gryszkówna) grają
wyśmienicie, portretując bohaterki tego mrocznego dramatu, ograniczając gestykę i ruch do wyznaczonych
przez reżysera trajektorii. Reżyser osiąga porywającą dyscyplinę wykonania zaplanowanych założeń.
(Tomasz Miłkowski, uzasadnienie wniosku)

29