Page 26 - Mazowieccy Twórcy

Sztuki Plastyczne
Fotografia: Jakub Wróblewski Rzeźbiarze i pedagodzy. Nominowani za wystawę Kucz/Pastwa, 2018
Jan Kucz i Antoni Janusz Pastwa

galeria Salon Akademii w Warszawie.

Jan Kucz – rzeźbiarz i pedagog

Urodził się w 1936 r. w Zarzeczu. W 1955 r. uzyskał dyplom warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na
Wydziale Rzeźby w pracowni Franciszka Strynkiewicza. Prowadził Pracownię Rzeźby na tej uczelni. Wykła-
dał w Pracowni Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Jeden z czołowych przedstawi-
cieli nurtu w rzeźbie polskiej zwanego nowym realizmem. W 1982 r. reprezentował Polskę na 40. Biennale
w Wenecji, w latach 1992-2002 członek Rady Artystycznej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Laureat
m.in. Nagrody Brata Alberta za pomniki papieża Jana Pawła II i Stefana Kardynała Wyszyńskiego, Grand Prix
za całokształt twórczości na Biennale Sztuki Sakralnej w Częstochowie oraz Nagrody Ministra Kultury i Sztuki
za pracę pedagogiczną. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem
Zasługi za pracę pedagogiczną i artystyczną.
Antoni Janusz Pastwa – rzeźbiarz i pedagog

Urodził się w 1944 r. w Brzózie. Studiował na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie,
w pracowni Mariana Wnuka, a później Stanisława Słoniny. Dyplom uzyskał w 1970 r. Pracuje na tej uczelni.
W 1992 r. mianowany profesorem sztuk plastycznych. Prowadzi Pracownię Rzeźby na Wydziale Konserwacji
i Restauracji Dzieł Sztuki oraz Pracownię Dyplomującą na Wydziale Rzeźby. Wieloletni dziekan Wydziału
Rzeźby. Członek Rady Programowej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Członek jury ogólnopolskich kon-
kursów rzeźbiarskich, niejednokrotnie ich przewodniczący. Opiekun artystyczny wielu realizacji przestrzen-
nych. Autor wystaw indywidualnych i zbiorowych krajowych i zagranicznych. Laureat m.in. Nagrody im.
C.K. Norwida za Kwadrygę Apollina, Nagrody Brata Alberta oraz Nagrody Ministra Kultury. Odznaczony
Srebrnym Medalem „Gloria Artis”.

–  –
Pomysł wspólnej wystawy tak wybitnych rzeźbiarzy był ryzykowny, ale wyszło nadzwyczaj pięknie. Okazuje
się, że dobra sztuka nie obawia się konkurencji. Wystawa ta przywróciła mi wiarę w istnienie piękna.
(Stanisław Wieczorek, z uzasadnienia wniosku)

25