Page 31 - RUNO LEŚNE_JADALNE
P. 31
MELISA
LEKARSKA
(Melissa officinalis)
Roślina osiąga do 60 centymetrów
wysokości. Ma rozgałęzioną, czte-
rokanciastą i bogato ulistnioną ło-
dygę. Jej liście charakteryzują się
silnym cytrynowo-korzennym zapa-
chem. Ułożone naprzeciwlegle, są
wyraźnie unerwione i mają kształt
szeroko jajowaty. Kwiaty rozkwitają
w miejscu połączenia liści z łodygą,
mają barwę jasnożółtą/białawą.
Melisa znajduje najszersze zasto-
sowanie w medycynie naturalnej.
Surowcem leczniczym są suszone
liście. Roślina znana jest przede
wszystkim z właściwości uspoka-
jających, stosuje się ją w leczeniu
depresji, sprawdza się także w te-
rapii zaburzeń trawienia, lecze-
Znana na całym świecie melisa lekarska okre- niu opryszczki, łagodzenia astmy,
ślana jest także mianem cytrynowego ziela, alergii i bólów menstruacyjnych.
pszczelnika (jest miododajna i bardzo lubia- Świeże liście melisy doskonale
na przez pszczoły) i matecznika. Liście od wie- sprawdzają się jako dodatek do
ków stosowane są w tradycyjnej medycynie różnych dań, na przykład sałatek,
ludowej i znane ze swoich właściwości uspo- zup i sosów. Ziele ma zastoso-
wanie również w kosmetyce jako
kajających oraz nasennych. naturalny specyfik, występuje
w szamponach do włosów.
Napar uspokajający z melisy
Łyżkę suszonych liści melisy zalać
szklanką wrzącej wody i zostawić pod przy-
kryciem do zaparzenia na około 15 minut.
Przecedzić.
Systematyka:
• Gromada: nasienne
• Rząd: jasnotowce
• Rodzina: jasnotowate
• Rodzaj: melisa
o L
VI/VII-VIII
Zioła i rośliny lecznicze 29