Page 10 - RUNO LEŚNE_JADALNE

GĄSKA

ZIELONKA
(Tricholoma equestre)
Kapelusz: w kolorze żółtozielo-
nym, jaśniejszy na obrzeżach;
kształt półkolisty u młodych
osobników, z wiekiem staje
się rozpostarty, dzwonkowaty;
powierzchnia naga lub z drob-
nymi łuskami, pod wpływem
wilgoci mazista.
Blaszki: od bladożółtych do siarko-
wożółtych, gęste, niejednolitej
długości.
Trzon: jasnożółty, w kształcie walca,
czasem maczugowaty; często
prawie w całości zagłębiony
w ziemi.
Miąższ: biały lub bladożółty, nie
zmienia koloru po przecięciu;
dość twardy i kruchy; w smaku
łagodny; zapach przywodzi na
myśl świeżą mąkę.
Rzadki w Polsce, ale bardzo smaczny grzyb.
Rarytas dla wytrwałych i spostrzegawczych
grzybiarzy; trudno go bowiem znaleźć − cały
Ważne informacje: jego rozwój przebiega pod ziemią, a z mchu
• występuje w lasach iglastych, i igliwia wystaje tylko część kapelusza.
zwłaszcza borach sosnowych
• wysyp przypada od października
do grudnia, Gąski zielonki smażone na maśle
• bywa mylona z dwoma trujący- Składniki: gąski, sól, mąka, masło
mi grzybami – gąską siarkową Grzyby oczyścić i wypłukać w ciepłej wodzie.
i muchomorem sromotnikowym Odciąć kapelusze, lekko posolić i obtoczyć
• jedzona przez kilka dni pod rząd w mące. Smażyć na maśle aż do uzyskania
w dużej ilości może powodować złotego koloru.
zatrucia pokarmowe

Systematyka:
• Gromada: podstawczaki
• Rząd: pieczarkowce
• Rodzina: gąskowate
• Rodzaj: gąska

8 Grzyby jadalne