Page 58 - Mazowieccy Twórcy

Fotografia: arch. Teatru Wspolczesnego Dzieło życia 2011

Wiesław Michnikowski

Aktor. Jeden z najbardziej rozpoznawalnych, a zarazem
najskromniejszych ludzi sceny ostatniego stulecia.

Urodził się w 1922 r. w Warszawie, gdzie zmarł w 2017 r. W 1946 r. ukończył Szkołę Dramatyczną im.
Karola Borowskiego w Lublinie. Trafił do niej jeszcze w trakcie pełnienia służby wojskowej. Po studiach grał
w lubelskich teatrach, ale wkrótce wrócił do stolicy. Tu otrzymał angaż w Teatrze Komedia i Teatrze Polskim.
W tym samym czasie (1950 r.) zadebiutował w filmie Leonarda Buczkowskiego Pierwszy start. U progu kariery
aktorskiej zetknął się z gwiazdami przedwojennego kina – Aleksandrem Żabczyńskim i Antonim Fertnerem.
Przez większość życia artystycznego związany był z Teatrem Współczesnym. Jego dyrektor, Erwin Axer,
mówił o młodym Michnikowskim: Niewysoki, pełen słodyczy, chowa się przed wzrokiem obcych, ciemne
oczy spoglądają z wyrzutem, a przy tym to chłopiec czysty i niewinny. Obsadzał go we wszystkich sztukach
Mrożka, poczynając od Tanga (w 1965 r.), a kończąc na Wdowach (w 1992 r.).
Stworzył wiele innych znakomitych kreacji w repertuarze klasycznym i współczesnym, w tym filmowych.
Zagrał też wiele ról charakterystycznych. Mistrz piosenki aktorskiej, skeczu i monologu, człowiek o ogrom-
nym uroku osobistym i poczuciu humoru, doskonale realizował się na scenach kabaretowych, m.in. w kaba-
recie „Iluzjon” czy „Dudek”. Występował też w radiowym „Podwieczorku przy mikrofonie”, ale prawdziwą
sławę przyniosły mu występy w telewizyjnym Kabarecie Starszych Panów. Piosenki Wesołe jest życie sta-
ruszka, Addio pomidory śpiewała cała Polska.

Uhonorowany licznymi nagrodami: Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji (1961 i 1979), Mini-
stra Kultury i Sztuki (1981 i 2001), Teatru Polskiego Radia „Splendor Splendorów” (2006), „Złotych Spinek”
(2003), Medalem Osterwy z okazji 50-lecia pracy scenicznej (1996) oraz Nagrodą za Całokształt Twórczości
na 8. Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku (2007). W 1979 r. odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu
Odrodzenia Polski.

–  –
Wiesio to jest facet, który wszystko umie, bo ma w sobie syntezę prawdy. Poza tym to fantastyczny kolega
i prawdziwy, przedwojenny inteligent.
(Edward Dziewoński)

57