Page 59 - Mazowieccy Twórcy
P. 59

Literatura
                                                 Krzysztof Boczkowski

       2011                                   Fotografia: K. Tomaszewski  Poeta, tłumacz, lekarz, profesor medycyny, tłumacz poezji
                                                 angielskiej. Nominowany za tom wierszy Dźwięki i echo,
                                                 wyd. Adam Marszałek.

                 Urodził się w 1936 r. w Warszawie. Ukończył studia na Wydziale Medycznym Akademii Medycznej w War-
                 szawie. W 1965 r. uzyskał tytuł doktora, w 1969 – doktora habilitowanego, zaś w 1983 profesora. Od 1959 r.
                              był kierownikiem Samodzielnej Pracowni Genetyki w Akademii Medycznej.
                 Jeden z najwybitniejszych i najbardziej niedocenianych poetów. Zadebiutował w 1969 r. na łamach miesięcz-
                 nika „Twórczość”. Od tego czasu wydał ponad dziesięć zbiorów wierszy, m.in.: Dusza i śnieg (1997), Kości
                 meduzy (1998), Ja – mój przyjaciel (2003), Okna dnia i nocy (2007), To lubię (2007) czy w 2009 r. Tylko Kasan-
                 dra zna prawdę. Napisał wiele bardzo pięknych wierszy miłosnych. Marek Wawrzkiewicz, prezes Związku
                 Literatów  Polskich  o  jego  twórczości  mówi,  że  to  poezja  głębokiego  przeżycia,  nienaganna  warsztatowo,
                 wysoce erudycyjna, egzystencjalna, skupiona na rozważaniu kondycji człowieka, na jego życiu wewnętrznym
                          i zależności od otaczającego go świata, na motywie przemijania, na biologii i metafizyce.
                 Jest również wybitnym tłumaczem poezji angielskiej i amerykańskiej. Otrzymał wiele nagród poetyckich,
                 w tym: Czerwoną różę (1972), dwukrotnie nagrodę Pegaza za tłumaczenia, nagrodę ZAIKS-u za przekłady
                 poezji T. S. Eliota opatrzone obszernym komentarzem. Jest poetą i lekarzem – profesorem medycyny, genety-
                 kiem. Opublikował dziesięć monografii i podręczników medycznych. Również i w tej dziedzinie został doce-
                                 niony, otrzymując Indywidualną Nagrodę I stopnia Ministra Zdrowia.



                                                            –    –
                 Zajmował się głównie pracą naukową, a kontakt z pacjentami i świadomość nieuchronności cierpienia były
                 zapewne dlań traumatycznym doświadczeniem. Być może czuł na sobie dotyk cudzego bólu i to przeżycie do
                 dziś pulsuje w strofach jego wierszy.
                                                                                    (Aleksandra Melbechowska)

















         58
   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64