Page 16 - Mazowieccy Twórcy

Sztuki Plastyczne
Stanisław Wieczorek
Fotografia: Maciej Grabski Grafik, malarz, scenograf, projektant wystaw. Nominowany 2020

za dwie wystawy grafiki, Galeria Sztuki na Prostej w Jabłonnie.

Urodził się w 1943 roku w Ujejściu. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Architek-
tury Wnętrz (1962-1969), zakończył je dyplomem w Pracowni Projektowania Wystaw i Targów prof. Kazimierza
Nity. Po studiach rozpoczął pracę w macierzystej uczelni, z którą związany jest do dziś. Od 1977 roku prowadził
na Wydziale Grafiki Pracownię Brył i Płaszczyzn, zaś od 1980 roku - Pracownię Geometrii i Kompozycji. W 1996
roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Wielokrotnie pełnił funkcję prodziekana i dziekana Wydziału Gra-
fiki, na którym prowadzi dyplomującą pracownię Multimedialnej Kreacji Artystycznej; jest także twórcą i dyrek-
torem Instytutu „Sztuka Mediów”. W latach 1969-1975 był kierownikiem artystycznym w Wydawnictwach
Artystyczno-Graficznych, w redakcji kwartalnika „Sugestie”, zaś w okresie 1984-1992 dyrektorem artystycznym
dwumiesięcznika „Projekt”. W latach 70. współpracował z włoskimi czasopismami „Shop” i „Linea grafica”.
Jego aktywność twórcza obejmuje malarstwo, rysunek, scenografię i projektowanie wystaw, grafikę warsztatową,
a przede wszystkim różne formy grafiki projektowej - od plakatu, przez projektowanie książek po systemy iden-
tyfikacji wizualnej. Przyczynił się m.in. do utworzenia Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików Projektan-
tów i utrzymania Międzynarodowego Biennale Plakatu w Wilanowie, reaktywowania comiesięcznego konkursu
„Grafika Warszawska” dla grafików warsztatowych, otwarcia studiów wieczorowych na macierzystym Wydziale
Grafiki warszawskiej ASP (1996) i powołania na uczelni Wydziału Nowych Mediów (2009/2010).

Uprawiając, oprócz grafiki użytkowej, także grafikę warsztatową (przede wszystkim offset i sitodruk). Wcze-
śnie zdał sobie sprawę z roli komputera w nowoczesnym procesie projektowania - zarówno w odniesieniu
do twórczości własnej, jak i procesów kształcenia studentów. Plakaty i seriografie z lat 90. XX wieku, najczę-
ściej abstrakcyjne, nawiązują do estetyki konstruktywizmu tak precyzją w zestawianiu geometrycznych form
o ściśle określonym rytmie, jak i finezyjnymi kombinacjami koloru (niekiedy walorowo „metalizowanego”)
w kolejnych pracach, w obrębie tych samych schematów kompozycyjnych.
W „przedkomputerowych” plakatach bliski był estetyce polskiej szkoły plakatu - przez poetykę metafory, zasto-
sowanie lapidarnego znaku plastycznego i używanie rozmaitych technik - od fotograficznego kolażu po odręczny
rysunek flamastrem. Jeden z najlepszych jego plakatów - Andrzej Wajda (2000) zdaje się kontynuować te tradycje.
Prace artysty były wystawiane w galeriach polskich i zagranicznych, m.in. w Madrycie, Rawennie, Atenach,
Lahti i Pradze, a także w Toruniu, Warszawie, Nidzicy i Lublinie.
Laureat m.in. Nagrody Ministra Kultury i Sztuki oraz Honorowej Odznaki „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

–  –
Prezentowane prace w Galerii Sztuki na Prostej zaskakują czystością i precyzją w operowaniu formą. Zwarte,
pozbawione optycznej przypadkowości obrazy-koła zmuszają do zastanowienia. Profesor Stanisław Wieczorek
pomaga nam odkrywać sedno zjawisk, jednocześnie nie narzuca swojego punktu widzenia. Obrazy rozjaśniają,
a nie zasłaniają istotę rzeczy.
(Robert Żbikowski, toiowo.eu)
15