Page 78 - Mazowieccy Twórcy

Dzieło życia
Jan Ekier
Fotografia: arch. UMWM Wybitna postać życia muzycznego naszego kraju ostatniego półwiecza 2007

– pianista, pedagog, kompozytor, muzykolog, redaktor naczelny
Wydania Narodowego Dzieł Fryderyka Chopina. Nagrodzony za
wieloletnią pracę twórczą i wkład, jaki wniósł do spuścizny narodowej.
Urodził w 1913 r. w Krakowie, zmarł w 2014 r. w Warszawie. Ojciec był kompozytorem muzyki tanecznej
i teatralnej, siostra – pianistką i pedagogiem. Grał od najmłodszych lat. W 1932 r. rozpoczął studia muzyczne
na Uniwersytecie Jagiellońskim i kontynuował je w Konserwatorium Warszawskim na dwóch kierunkach:
w klasie fortepianu u Zbigniewa Drzewickiego i kompozycji u Kazimierza Sikorskiego. Jego talent doceniono
w 1937 r. – został jednym z laureatów III Konkursu Chopinowskiego.
Po zakończeniu wojny podjął działalność artystyczną, rozwijając ją na kilku polach muzycznych: pianisty-
-wirtuoza, pedagoga – profesora fortepianu początkowo w Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie, a następnie
w Warszawie, kompozytora, edytora literatury fortepianowej i badacza spuścizny Fryderyka Chopina.

Koncertował we wszystkich filharmoniach krajowych, odbył kilka wojaży artystycznych po państwach euro-
pejskich, Ameryce Południowej i Japonii. Kilkakrotnie brał udział jako solista podczas tournée zagranicz-
nych Orkiestry Filharmonii Narodowej w Warszawie. Skomponował wiele utworów muzycznych. Wśród
nich dzieła orkiestrowe (Suita góralska, Koncert fortepianowy), baletowe (Straszak, Tempo dnia), kameralne
(Wariacje i fuga na kwartet smyczkowy), fortepianowe (Toccata, Kolorowe melodie, preludia, mazurki,
kolędy i in.), wokalne (Pieśni walki podziemnej, Szturmówka), a także muzyka filmowa, w znacznym stopniu
inspirowana folklorem polskim.

Jako pedagog wychował kilkunastu świetnych pianistów polskich i zagranicznych, studiujących w warszaw-
skiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina oraz całą rzeszę muzyków korzystających z jego rozle-
głej wiedzy, którą dzielił się na kursach mistrzowskich prowadzonych w Annecy, Hamburgu, Bonn, Kolonii,
Darmstadcie, Mannheimie, Tokio i in. Był jurorem Konkursów Chopinowskich od 1949 do 1995 roku oraz
kilkunastu konkursów międzynarodowych.
Z działalnością pedagogiczną wiąże się aktywność edytorska. Rozpoczął ją jako członek zespołu redakcyj-
nego „Biblioteki Pedagogicznej”, w której ukazywały się najpopularniejsze pozycje światowej literatury for-
tepianowej z przeznaczeniem do użytku w szkołach. Był redaktorem naczelnym Wydania Narodowego
Dzieł Fryderyka Chopina.

77