Page 88 - Mazowieccy Twórcy

Dzieło życia
Andrzej Sadowski
Fotografia: arch UMWM Scenograf. Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida „Dzieło 2005

życia” przyznana została profesorowi Andrzejowi Sadowskiemu
za wszechstronną, ponad 50-letnią twórczość w dziedzinach sztuk
plastycznych, muzyki i teatru.
Jego artystyczna podróż przez wieki w scenografii wyraża się nie tylko w materialnych elementach scenogra-
ficznych, odzwierciedlającymi epoki, z których pochodzą dzieła operowe, lecz także czerpie ducha utworów,
zawartego w muzyce.
Urodził się w 1925 r. we Lwowie. Zmarł w 2009 r. w Warszawie. Od zawsze związany był z Warszawą – brał
udział w Powstaniu Warszawskim, był członkiem Armii Krajowej. Studia rozpoczął na wydziale Malarstwa
Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i kontynuował je w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, skupia-
jąc się na scenografii. Przez wiele lat pracował w tej uczelni, w której do 2000 r. był kierownikiem Katedry
Scenografii. Wykształcił pokolenia znakomitych artystów, a prace dyplomowe jego wychowanków są bardzo
wysoko oceniane tak pod względem fachowym, jak i artystycznym.
Zrealizował ponad 400 projektów scenograficznych w teatrach operowych, dramatycznych oraz telewizyj-
nych. Współpracował z teatrami: warszawskimi – Teatrem Ludowym, Dramatycznym, Ateneum, Wielkim,
teatrami katowickimi, poznańskimi, wrocławskimi i gdańskimi, a także zagranicznymi, w Sofii, Hanowe-
rze, Paryżu. Projektował scenografię do dramatów – Gombrowicza, Kafki, Szekspira, Bułhakowa, Brechta,
Czechowa, Fredry.
Współpracował z Warszawską Operą Kameralną, tworząc dekoracje, rekwizyty i kostiumy do oper zarówno
współczesnych, jak i skomponowanych przed 400 laty. Wystarczy wymienić: Don Pascale Dionizettiego czy
Antygonę Rudzińskiego, Eugeniusza Oniegina Czajkowskiego. Przede wszystkim jednak zaprojektował i zre-
alizował oprawy plastyczne do nieomal wszystkich oper Mozarta. Jego piękne i ciekawe scenografie znają
melomanii w Stanach Zjednoczonych, Europie, Japonii, a nawet w Libanie. Z Warszawską Operą Kameralną
objechał bowiem cały świat.
Miał własne wystawy indywidualne (m.in. w Slavic Center, USA, 1975 r.), brał udział w wielu ekspozycjach
polskiej scenografii w kraju i za granicą. Laureat wielu nagród. W 2001 roku otrzymał Krzyż Komandorski
Orderu Odrodzenia Polski.

87